Marek Gróbarczyk (PiS/EKR): Nowa komisarz ds. rybołówstwa powinna zapoznać się z problemem niekonsumpcyjnych połowów przemysłowych na Bałtyku.
W dniu dzisiejszym odbyło się przesłuchanie kandydatki na stanowisko komisarza ds. rybołówstwa i gospodarki morskiej Marii Damanaki. W imieniu delegacji PiS w Grupie EKR wypowiadał się poseł Marek Gróbarczyk, koordynator grupy konserwatywnej w komisji rybołówstwa.
Gróbarczyk stwierdził, że system kwotowy, funkcjonujący w ramach dotychczasowej Wspólnej Polityki Rybołówstwa został skompromitowany i pytał, czy przyszła komisarz zamierza od niego odchodzić na rzecz skuteczniejszych instrumentów, takich jak zarządzanie nakładem połowowym.
W odpowiedzi Maria Damanaki stwierdziła, że ograniczenie systemu kwotowego jest wskazane i należy go stosować w powiązaniu z innymi instrumentami. Wyraziła także przekonanie, że systemy kwotowe sprawdzają się w przypadku połowów pojedynczych gatunków.
Marek Gróbarczyk dociekał także, jakie jest stanowisko Damanaki w kwestii niekonsumpcyjnych połowów przemysłowych, przeznaczonych na produkcję mączki rybnej, które są bardzo szkodliwe dla drobnego rybołówstwa.
Odnosząc się do powyższego pytania, Maria Damanaki zapowiedziała jedynie opracowanie szczegółowego programu dla gatunków pelagicznych na Bałtyku.
"Odpowiedź pani Damanaki na moje pytanie, dotyczące niekonsumpcyjnych połowów przemysłowych, było bardzo lakoniczne. Świadczy to o tym, że przyszłej komisarz temat ten jest całkowicie nieznany. Połowy te są najistotniejszym problemem na Bałtyku i mają negatywne skutki dla polskiego rybołówstwa. Dlatego też, mam nadzieję, że jako człowiek reprezentujący kręgi ekologiczne, pani Damanaki zda sobie sprawę z tego, że dla Morza Bałtyckiego ważniejsze jest zachowanie drobnego rybołówstwa, niż utrzymywanie rybołówstwa przemysłowego, dającego wysokie profity wąskiej grupie bogatych przedsiębiorców", mówił Gróbarczyk.
"Co do ogólnych kompetencji pani Damanaki, to jak sama przyznała, nie jest specjalistką od spraw rybołówstwa i nie ma w tym zakresie doświadczenia. Pomimo tego, muszę przyznać, że zaprezentowała się przed komisją w sposób zadowalający, co świadczy o tym, że ciężko pracowała przez okres świąteczny. Wbrew pozorom, brak doświadczenia Marii Damanaki daje sporą nadzieję na pozytywne zmiany w WPRyb. Mam nadzieję, że wiąże się to z niezależnością kandydatki od szkodliwych dla rybaków grup wpływu oraz, że nowa pani komisarz będzie skora do współpracy z posłami do PE, w szczególności w kontekście opracowywanej obecnie reformy WPRyb", dodał.
Źródło: Biuro Prasowe Delegacji Polskiej w Grupie EKR w P
Kontakt: Jakub Piasecki +32 470 504 614
Rybołówstwo
Kandydatka na stanowisko komisarza ds. rybołówstwa przesłuchana
20 stycznia 2010 |
USD
EUR
CHF
GBP
(1970-1974). Played a leading role in the coordination of its activities. During
the 3 days of the popular uprising against the dictatorship, known as "the
Polytechneio revolt"(15-17/11/73), speaker of the clandestine radio transmitter
set-up inside the occupied National technical University of Athens. Her voice
thus became known as "the voice of the uprising”.
Subsequently imprisoned by the dictatorship ( November 1973- July 1974)
Member of Parliament elected continuously between 1977 and 1993). When
first elected in 1977 at the age of 25, youngest Greek M.P. ever
Vice-president of the Greek Parliament (1986-1990). First woman ever to
be elected Vice-president of the Greek Parliament
President of the Coalition of Left and Progress (1991-1993). First
woman ever to lead a Greek political party.
Candidate for Mayor of Athens (1994 and 1998). Head of the opposition in the
City Council.
Member of Parliament (2000-2003). Head of the PASOK (Socialist Party)
group in the Select Committees on Education and Culture. Member of the
Parliamentary Assemblies of the Council of Europe, the Western European
Union and NATO. Member of the Inter-parliamentary Union.
Member of the Political Council of PASOK, responsible for education (2004-
2006), social affairs (2006-2007) and culture (2008-2009)
Member of Parliament (2004-2009). Head of the PASOK group in the Select
Committees on Social Affairs, Education and Culture and the Environment.
Member of the Parliamentary Assembly of the Council of Europe and the
Western European Union.
Chairperson of the Select Committee on Foreign Affairs and Defense (2009)
wspólną politykę rybołówstwa wyraźne i jednoznaczne zobowiązanie do:
ścisłego interpretowania we wnioskach wysuwanych przez Komisję wyjątku od zwykłej
procedury ustawodawczej przewidzianego w art. 43 ust. 3 traktatu lizbońskiego
dotyczącego przyjęcia środków związanych z „ustalaniem i przydziałem wielkości
dopuszczalnych połowów” ograniczającego się do przyjęcia „ogólnych dopuszczalnych
połowów oraz kwot połowowych” oraz wyłączającego wszelkie rodzaje środków, takie jak
ograniczenie nakładu połowowego, środki techniczne oraz transpozycja do prawa
wspólnotowego zaleceń wysuniętych przez regionalne organizacje rybołówstwa;
rozsądnego korzystania we wnioskach wysuwanych przez Komisję w dziedzinie WPRyb
z możliwości przekazywania uprawnień Komisji (art. 290 ust. 1 traktatu lizbońskiego)
lub powierzania jej uprawnień wykonawczych (art. 291 ust. 2) ściśle według warunków
przewidzianych w traktacie dotyczących stosowania tego rodzaju procedur oraz przy
poszanowaniu uprawnień oraz prerogatyw Parlamentu;
wiernej realizacji art. 218 ust. 10 traktatu lizbońskiego stanowiącego, że Parlament
Europejski „jest natychmiast i w pełni informowany na wszystkich etapach procedury”
o zawieraniu umów międzynarodowych w dziedzinie WPRyb – począwszy od
przedstawienia wniosku Radzie w celu zatwierdzenia rozpoczęcia negocjacji, a skończywszy
na zawarciu umów i ich realizacji, łącznie z przekazywaniem wszystkich dokumentów
roboczych oraz innej odnośnej dokumentacji przedstawianej Radzie oraz jej grupom
roboczym;
umożliwiania przedstawicielom PE (posłom lub personelowi) uczestniczenia w
charakterze obserwatorów w posiedzeniach wspólnych komisji zwoływanych na mocy
dwustronnych umów o partnerstwie w rybołówstwie;
pełnego włączenia przedstawicieli PE (posłów lub personelu) w charakterze członków w
delegacje UE na posiedzenia regionalnych organizacji rybołówstwa, w tym zapewnienia
im możliwości uczestniczenia w tzw. „wspólnotowych posiedzeniach koordynacyjnych”, w
których biorą udział przedstawiciele państw członkowskich i Komisji.
1. Jakie aspekty Pani kwalifikacji i doświadczenia mają szczególne znaczenie dla
bycia komisarzem i promowania ogólnego interesu europejskiego, zwłaszcza w
obszarze, za który byłaby Pani odpowiedzialna? Co skłania Panią do ubiegania się
to o stanowisko? W jaki sposób może Pani wykazać przed Parlamentem
Europejskim swoją niezależność oraz zapewnić, że wszelka działalność
prowadzona w przeszłości, w chwili obecnej oraz w przyszłości nie będzie
poddawać w wątpliwość sprawowanych przez Panią obowiązków w Komisji?
Następujące kwalifikacje i doświadczenie pozwolą mi dobrze wypełniać obowiązki
komisarza:
- bogate doświadczenie w pracy parlamentarzysty (ponad 28 lat byłam posłanką do greckiego
parlamentu) oraz czynny udział we wszystkich działaniach parlamentarnych związanych z
członkostwem Grecji w Unii Europejskiej;
- trzyletnie przewodnictwo w Koalicji Sił Lewicowych i Postępowych (w latach 1991-1993) –
jako pierwsza kobieta na stanowisku przewodniczącego greckiej partii politycznej; w trakcie
mojego przewodnictwa partia ta była bardzo aktywna w parlamencie i zajęła zdecydowanie
proeuropejskie stanowisko.
W odniesieniu do mojego zakresu obowiązków, mianowicie gospodarki morskiej i
rybołówstwa, pragnę zaznaczyć, że dzięki karierze politycznej zdobyłam w greckim
parlamencie doświadczenie w bardzo istotnych dziedzinach.
Zamierzam przyczynić się do tego, aby Komisja nadal skupiała się na najważniejszych
wyzwaniach stojących przed Europejczykami – zarówno teraz jak i w nadchodzących
dziesięciolecia ch. To zadanie ma charakter kolegialny, który wymaga także demokratycznego
poparcia ze strony innych instytucji europejskich, zwłaszcza Parlamentu Europejskiego.
Co do wykazania niezależności, zasad i norm etyki oraz przestrzegania zasad dotyczących
konfliktu interesów deklaruję, że będę w pełni przestrzegać Kodeksu postępowania komisarzy
i przepisów zawartych w art. 17 ust. 3 Traktatu UE oraz w art. 245 TFUE.
Zarządzanie w zakresie przedmiotu działalności oraz współpraca z Parlamentem
Europejskim i jego komisjami
2. Jak oceniłaby Pani swoją rolę jako członka kolegium komisarzy? W jakim zakresie
uznałaby się Pani za osobę odpowiedzialną przed Parlamentem Europejskim za
podejmowane przez siebie działania oraz za działania podległych Pani
departamentów?
Jako Komisarz będę członkinią zespołu, którego wspólnym celem jest wprowadzenie
możliwie najkorzystniejszych rozwiązań dla obywateli Europy – obecnie i w przyszłości.
Zarówno moje osobiste poglądy jak i charakter moich obowiązków będą wymagać ode mnie
działania w sposób zespołowy, w ścisłej współpracy ze wszystkimi członkami Komisji, a
jednocześnie przyjęcia odpowiedzialności politycznej za podlegające mi dziedziny polityki.
Ze względu na to, że przez prawie całe dorosłe życie byłam posłanką, mogę stwierdzić, że
doskonale rozumiem istotną rolę i odpowiedzialność Parlamentu Europejskiego. Z
zadowoleniem przyjmuję wszystkie nowe możliwości współpracy z Parlamentem na mocy
nowego traktatu. Będę prowadzić konstruktywną współpracę z PE i jego komisjami oraz
obiecuję, że będę wykazywać inicjatywę na rzecz ułatwiania parlamentowi skutecznego
sprawowania demokratycznej kontroli.
Jest oczywiste, że będę dążyć do przybliżenia Europy jej obywatelom i do lepszego
przedstawiania naszej polityki w poszczególnych dziedzinach. Mam nadzieję, że w tym
względzie mogę liczyć na wsparcie Parlamentu Europejskiego.
Podległe mi służby, mój gabinet i ja będziemy przestrzegać opisanych powyżej zasad. Aby
było to możliwe, wszystkie stosunki służbowe będą oparte na zaufaniu i przejrzystości. Będę
dążyć do jak najszerszej wymiany informacji między wszystkimi zainteresowanymi stronami,
w szczególności z Parlamentem Europejskim. Zasadnicze znaczenie w naszych stosunkach
ma również wzajemna pomoc między instytucjami zmierzająca do wspierania ogólnego
interesu Europy. Przyjmę odpowiedzialność polityczną za własne działania, jak również za
działania podlegających mi służb.
3. Jakie konkretne zobowiązania jest Pani gotowa poczynić w zakresie zwiększonej
przejrzystości, ściślejszej współpracy oraz skutecznych działań podejmowanych w
związku ze stanowiskami Parlamentu oraz jego wnioskami legislacyjnymi, w tym
również w świetle wejścia w życie traktatu lizbońskiego? W związku z
planowanymi inicjatywami lub procedurami w toku, czy jest Pani gotowa
udostępnić Parlamentowi informacje i dokumenty w równym stopniu, co Radzie?
Byłam pierwszym przewodniczącym partii politycznej w Grecji, który jednoznacznie poparł
wzmocnienie roli Parlamentu Europejskiego i rozszerzenie zakresu procedury
współdecydowania. Podtrzymywałam to stanowisko w ciągu całej swojej kariery
parlamentarnej, również jako przewodnicząca Komisji do Spraw Zagranicznych i Obronności
w greckim parlamencie.
Przepisy traktatu lizbońskiego rozszerzające procedurę współdecydowania, która jest teraz
zwykłą procedurą prawodawczą, na podlegający mi obszar stanowią możliwość stosowania
tych rozwiązań instytucjonalnych, które zawsze popierałam. Ponadto w pełni rozumiem
znaczenie bardzo dobrej współpracy międzyinstytucjonalnej i stosunków opartych na
wzajemnym zaufaniu i szacunku.
Doceniam także znaczenie, jakie dla procesu podejmowania decyzji politycznych mają
konsultacje oraz przejrzystość wobec obywateli.
Zobowiązuję się przestrzegać postanowień porozumienia ramowego w sprawie stosunków
między PE i Komisją.
Będę prowadzić otwarty i regularny dialog z PE, zwłaszcza z jego właściwą komisją. Będę
osobiście uczestniczyć w spotkaniach dwustronnych i bezpośredniej komunikacji z członkami
komisji oraz ogólnie z posłami do Parlamentu Europejskiego.
W świetle wejścia w życie nowego traktatu zobowiązuję się do zapewnienia równego
traktowania w stosunkach Komisji Europejskiej z Radą i Parlamentem.
Zagadnienia związane ze strategiami politycznymi
4. Jakie są trzy priorytety, do realizacji, których będzie Pani dążyła w ramach swoich
kompetencji, biorąc pod uwagę, w uzasadnionych przypadkach, kryzys finansowy,
gospodarczy i społeczny oraz zagadnienia związane ze zrównoważonym i trwałym
wzrostem?
Przyjęłam trzy priorytety polityczne w dziedzinie rybołówstwa i gospodarki morskiej:
reforma wspólnej polityki rybołówstwa;
lepsza realizacja aktualnej polityki pod względem zrównoważenia połowów i
przestrzegania przepisów;
konsolidacja zintegrowanej polityki morskiej UE oraz jej możliwości w zakresie
zapewnienia wzrostu i nowych miejsc pracy w sektorze morskim.
Pierwszy z moich priorytetów dotyczy ambitnej i dogłębnej reformy wspólnej polityki
rybołówstwa (WPRyb), zgodnie z zieloną księgą opublikowaną w kwietniu 2009 r. W wyniku
szeroko zakrojonych konsultacji i intensywnego dialogu z zainteresowanymi stronami
powstają różne rozwiązania podstawowych problemów. Obejmują one: modyfikację procesu
decyzyjnego w przyszłości, tak aby przybliżyć go osobom bezpośrednio objętym przepisami,
dostosowanie mechanizmów równoważenia floty i zasobów, przy jednoczesnej ochronie
tradycyjnego rybołówstwa łodziowego przed niekorzystnymi skutkami zmian. Ponadto
proponowane rozwiązania obejmują między innymi weryfikację dwustronnych umów o
partnerstwie w sprawie połowów z państwami trzecimi oraz reformę wspólnej organizacji
rynku.
Pomimo znacznej poprawy od czasu ostatniej reformy z 2002 r. obecna polityka nie
przyniosła oczekiwanych rezultatów i nie umożliwiła zrównoważenia rybołówstwa w UE,stając się obiektem krytyki zarówno ze strony zainteresowanych podmiotów jak i ogółu
społeczeństwa. Mamy do czynienia z błędnym kołem związanym z nadmierną zdolnością
połowową unijnych flot, przełowieniem większości stad i słabymi ogólnymi wynikami
gospodarczymi sektora połowowego. To błędne koło trzeba przerwać za pomocą nowej
strategii na rzecz zrównoważenia rybołówstwa pod względem ekologicznym, ekonomicznym
i społecznym. Jestem również przekonana, że musimy częściej zasięgać opinii
zainteresowanych stron, a także w pełni zaangażować do kształtowania nowej polityki
regionalne komitety doradcze i Komitet Doradczy ds. Rybołówstwa i Akwakultury. Reforma
musi skierować rybołówstwo unijne na tory ekologicznego, ekonomicznego i społecznego
zrównoważenia oraz zapewnić rybakom i obszarom nadbrzeżnym lepsze perspektywy.
Musimy zagwarantować zrównoważenie ekonomiczne sektora rybołówstwa, aby mógł on
przyczyniać się do tworzenia nowych miejsc pracy i dobrobytu w obszarach nadbrzeżnych w
celu realizacji celów UE na 2020 r.
Ogromne znaczenie ma również przegląd celów zewnętrznego wymiaru WPRyb, abyśmy
mogli wprowadzić działania polityczne propagujące zrównoważone rybołówstwo i
przyczyniające się do lepszego zarządzania obszarami morskimi na świecie.
Do czasu przeprowadzenia nowej reformy drugim z moich priorytetów jest poprawa realizacji
aktualnej wspólnej polityki rybołówstwa pod względem przestrzegania przepisów i
zrównoważenia. Zrównoważenie jest moim zdaniem ściśle związane z dalszą eliminacją
marnotrawstwa, jakim są odrzuty.
Musimy egzekwować przepisy w dziedzinie rybołówstwa i odwrócić aktualną tendencję
polegającą na słabej kontroli i przełowieniu, co dotyczy zarówno wód UE jak i wód
międzynarodowych. W tym względzie najważniejszym zadaniem będzie pełne wdrożenie
nowoprzyjętych ram kontroli i egzekwowania przepisów WPRyb, w tym środki zwalczania
nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów (połowów NNN).
Trzeci z priorytetów polega na dalszej konsolidacji zintegrowanej polityki morskiej UE i
pełnym wykorzystaniu jej możliwości w zakresie zapewniania wzrostu i tworzenia nowych
miejsc pracy w ramach celów UE na 2020 r., a także nadania gospodarce bardziej
ekologicznego charakteru. Chciałabym wykorzystać możliwości zintegrowanej polityki
morskiej jako katalizatora, który zmobilizuje wszystkie sektorowe instrumenty polityczne,
aby uwolnić znaczny potencjał w zakresie gospodarki i zatrudnienia. Taki potencjał wykazują
żegluga morska bliskiego zasięgu i eksploatacja energii odnawialnej ze źródeł morskich, a
także nowe technologie morskie oraz planowanie przestrzenne obszarów morskich – a to
zaledwie kilka z wielu sektorów związanych z morzami i oceanami. Zamierzam wprowadzić
konkretne działania we wszystkich basenach morskich i kontynuować prace nad
odpowiednimi strategiami i szczegółowymi instrumentami. Zintegrowana polityka morska,
którą chcę propagować, musi przynieść UE konkretne korzyści, tak aby mogła czerpać o
wiele wyższe zyski z mórz przy znacznie niższych kosztach dla środowiska.
5. Jakie konkretne legislacyjne i nielegislacyjne inicjatywy zamierza Pani przedstawić
i zgodnie z jakim harmonogramem? Do czego może się Pani konkretnie
zobowiązać, w szczególności w zakresie priorytetów komisji parlamentarnych oraz
wniosków dołączonych do niniejszej ankiety, które obejmuje Pani przedmiot
działalności? W jaki sposób ze swej strony zapewni Pani wysoką jakość projektówlegislacyjnych?
Jeże li moja kandydatura zostanie przyjęta przez Parlament Europejski, zamierzam
przedstawić kolegium:
pakiet na rzecz reformy WPRyb. Jest to złożony proces obejmujący dogłębną ocenę
skutków wszystkich możliwych wariantów. Propozycje reform zamierzam poprzedzić
syntezą konsultacji społecznych, które rozpoczęto w ubiegłym roku publikacją zielonej
księgi. Następnie proponuję debatę z Parlamentem Europejskim, państwami
członkowskimi i zainteresowanymi stronami na temat nowej polityki. Moim zdaniem
przyszłość wspólnej organizacji rynku i umów o partnerstwie w sprawie połowów musi
stanowić część szerszego pakietu reform, a nie przedmiot odrębnych inicjatyw.
propozycje realizacji WPRyb poprzez wieloletnie plany zarządzania dla najważniejszych
stad. Zaproponuję plany zrównoważonego zarządzania zasobami łososia i stadami
pelagicznymi w Morzu Bałtyckim, zasobami plamiaka w wodach na zachód od Szkocji,
zasobami śledzia w Morzu Celtyckim oraz zasobami soli i gładzicy w Morzu Północnym.
Szereg innych planów, np. obowiązujących planów dotyczących południowego stada
morszczuka, homarca i soli atlantyckiej, zostanie zweryfikowanych i w odpowiednich
przypadkach zaostrzonych. Negocjacja tych planów w ramach zwykłej procedury
prawodawczej będzie wymagała znacznego nakładu pracy ze strony wszystkich
podmiotów w procesie decyzyjnym.
wniosek dotyczący rozporządzenia Rady w sprawie ustanowienia minimalnych kryteriów
znakowania w UE produktów rybołówstwa pochodzących ze zrównoważonych połowów.
komunikat w sprawie roli UE we wspomaganiu funkcjonowania i skuteczności
regionalnych organizacji ds. rybołówstwa.
inicjatywy na rzecz przyspieszenia realizacji WPRyb w europejskich basenach morskich.
Opracowanie i ostatecznie przyjęcie reformy WPRyb nie oznacza zakończenia działań.
Podejmuję się również zadbać o to, aby wprowadzenie reformy i jej pełna realizacja także
zakończyły się powodzeniem.
Zamierzam realizować zintegrowaną politykę morską UE za pomocą następujących
konkretnych projektów, zgodnie z założeniami dotyczącymi polityki sformułowanymi przez
przewodniczącego Barroso:
komunikat w sprawie planowania przestrzennego obszarów morskich;
plan działań dotyczący integracji nadzoru morskiego, zmierzający do szybszego
ustanowienia wspólnych warunków wymiany informacji;
pierwszy komunikat w sprawie wiedzy o morzu;
propozycje konkretnych działań następczych związanych z komunikatem z 2009 r. w
sprawie usprawnienia gospodarki morskiej na Morzu Śródziemnym, w formie planu
działania realizowanego od 2010 r.;
komunikat w sprawie wkładu zintegrowanej polityki morskiej we wzrost i zatrudnienie:
będzie on oparty na badaniach przeprowadzonych we współpracy z innymi komisarzami;
rozporządzenie finansowe na lata 2011-2013 w celu zapewnienia finansowania działań
politycznych dotyczących morza.
Poza przedstawionymi konkretnymi inicjatywami pragnę wnieść trwały wkład w opracowanie
kolejnej perspektywy finansowej, aby zabezpieczyć podstawy finansowe dla pomyślnej
realizacji WPRyb oraz zintegrowanej polityki morskiej.
W celu wprowadzenia postanowień nowego traktatu w ramach mojego zakresu
odpowiedzialności zamierzam bardzo rygorystycznie interpretować odstępstwo od zwykłej
procedury prawodawczej zawarte w art. 43 ust. 3 i dotyczące „ustalania i przydziału wielkości
dopuszczalnych połowów”. W odniesieniu do informowania PE o zawarciu umów
międzynarodowych będę wspierać politykę pełnej przejrzystości wszelkich odpowiednich
informacji przekazywanych PE. Oczywiście powinniśmy podtrzymywać tradycję polegającą
na udziale przedstawicieli PE w oficjalnych delegacjach unijnych na posiedzeniach
regionalnych organizacji ds. rybołówstwa. Z przyjemnością oczekuję na współpracę z
Parlamentem Europejskim w celu opracowania nowej WPRyb i rozwoju zintegrowanej
polityki morskiej przy pełnym poszanowaniu aktualnego porozumienia ramowego, jak
również nowego porozumienia, które nasze instytucje niedługo przyjmą. Porozumienie
ramowe będzie również regulowało kwestię ewentualnej obecności przedstawicieli PE jako
obserwatorów na posiedzeniach wspólnych komitetów zwoływanych na mocy dwustronnych
umów o partnerstwie w sprawie połowów. Zamierzam nawiązać z Parlamentem nie tylko jak
najściślejszą współpracę, ale również dobre stosunki oparte na pełnej przejrzystości i
zaufaniu.
W końcu listopada br. Przewodniczący Komisji Europejskiej Jose Barroso wyznaczył nowych komisarzy UE. Komisarzem (elektem) ds. gospodarki morskiej i rybołówstwa będzie Greczynka – Maria DAMANAKI. Jeśli zostanie zatwierdzona przez Parlament Europejski, rozpocznie swoją działalność z dniem 1 lutego 2010 roku, podobnie jak i pozostali komisarze.
Maria DAMANAKI urodziła się w 1952 roku na Krecie. Jest absolwentką politechniki w Atenach, gdzie studiowała inżynierię chemiczną. Od czasów młodości zajmuje się polityką, zaczynając od Związku Młodzieży Komunistycznej Grecji, walcząc o demokrację z ówczesnym reżimem. Była aresztowana i torturowana.
Od 1977 do 1993 roku była członkiem greckiego parlamentu, początkowo jako poseł Partii Komunistycznej, a następnie nowej lewicowej partii – Synaspismos, której była przewodniczącą, a zarazem pierwszą kobietą – szefem politycznej partii w Grecji. W roku 2003 zrezygnowała z członkostwa w Synaspismos i została ponownie wybrana do parlamentu tym razem z innej partii – PASOK, w której zajmowała się sprawami edukacji i kultury.
Jest autorką dwóch książek „The female face of power” („Kobieca twarz władzy”) i „Return to politics” („Powrót do polityki”).
Wyznaczenie M. DAMANAKI na komisarza ds. gospodarki morskiej i rybołówstwa kończy kadencję dotychczasowego komisarza Joe Borga. Ucieszy to na pewno niektórych polskich rybaków uważających J. Borga ze kwintesencję całego zła w rybołówstwie. Warto jednak pamiętać, że polityka Komisji Europejskiej „tworzona” jest przez urzędników średniego szczebla, w uzgodnieniu z państwami członkowskimi.
Niemniej jednak, jak za pracę ministerstwa odpowiada minister i na nim skupia się cała krytyka, tak też w Komisji Europejskiej komisarz jest takim „chłopcem do bicia”.
Czy Pani Maria DAMANAKI będzie lepszym komisarzem niż J. Borg, to się okaże. Z przedstawionego wyżej, krótkiego życiorysu wyraźnie wynika, że wiedza o rybołówstwie nowej Pani Komisarz jest niewielka, a w zasadzie prawie żadna. Przejmuje ona władzę w trudnym okresie konsolidacji proponowanych zmian Wspólnej Polityki Rybackiej UE w wyniku dyskusji nad Zieloną Księgą.
Jak daleko i w jakim kierunku pójdą te zmiany, nie zależeć będzie od komisarza, a od państw członkowskich, które uwagi zgłaszały.
Z. Karnicki
na podstawie:
[link usunięty] eastronomy.com/topics/Maria_Da manaki#encyclopedia
PortalMorski.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.