Profesor Kobyliński uhonorowany przez CEMT

Rada CEMT przyznała Profesorowi Lechowi Kobylińskiemu, znanemu m.in. z wieloletniej pracy na Wydziale Oceanotechniki i Okrętownictwa Politechniki Gdańskiej (oraz jednostek o innych nazwach, będących poprzednikami Wydziału) nagrodę w roku 2014, w uznaniu całokształtu działalności Profesora stanowiącej ogromny wkład w rozwój techniki i gospodarki morskiej Europy.

CEMT (Confederation of European Maritime Technology Associations)  jest organizacją zrzeszającą europejskie stowarzyszenia naukowo-techniczne, w tym również Towarzystwo Okrętowców Polskich "Korab", związane z szeroko rozumianym przemysłem okrętowym. Dlatego TOP "Korab", w uznaniu zasług Profesora Kobylińskiego - Honorowego Członka, wystąpiło z wnioskiem o nadanie tak znamienitego europejskiego wyróżnienia.

Wręczenia Profesorowi Kobylińskiemu nagrody CEMT Award 2014 dokonać ma Trevor Blakeley, Przewodniczący Rady CEMT, przylatujący do Polski specjalnie na tę uroczystość, zaplanowaną na czwartek 22 stycznia 2015 roku, na godzinę 16:30. Uroczystość odbędzie się w ramach spotkania klubowego TOP "Korab" (Politechnika Gdańska, Wydział Oceanotechniki i Okrętownictwa, Sala 119 Rady Wydziału) nadając temu spotkaniu wyjątkowe znaczenie.

Udział w uroczystości, poza przewodniczącym CEMT, Trevor'em Blakeley'em, potwierdzili jego magnificencja prorektor Politechniki Gdańskiej dr hab. inż. Marek Dzida oraz dziekan Wydziału Oceanotechniki i Okrętownictwa  dr hab. inż. Janusz Kozak.

-     -     -

Lech Kobyliński.

W czasie II wojny światowej organizator i dowódca (pod pseudonimem "Konrad") konspiracyjnego batalionu szturmowego im. Czwartaków (wchodzącego w skład Gwardii Ludowej, a później Armii Ludowej). Uczestnik zamachu na Café Club. Brał udział w powstaniu warszawskim, walcząc na Woli, Starym Mieście i Żoliborzu. Dwukrotnie ranny i kontuzjowany, awansowany do stopnia kapitana. Po upadku powstania odmówił poddania się Niemcom i wraz z grupą pozostałych przy życiu żołnierzy batalionu im. Czwartaków przepłynął Wisłę. W latach 1957–1987 był członkiem PZPR. Członek Rady Konsultacyjnej przy Przewodniczącym Rady Państwa PRL Wojciechu Jaruzelskim w latach 1986-1989. W 1994 był członkiem Honorowego Komitetu Obchodów Pięćdziesiątej Rocznicy Powstania Warszawskiego.

Twórca ośrodka badawczego Politechniki Gdańskiej w Iławie, w którym testowano zachowanie się swobodnych modeli statków w warunkach rzeczywistego falowania. Konstruktor eksperymentalnych form jednostek pływających - wodolotów i poduszkowców - po zakończeniu, z przyczyn politycznych, programu konstrukcji wodolotów (zbudowano tylko jedną jednostkę w 1966, po czym program pod naciskiem ZSRR został przerwany), zainteresował się możliwością konstrukcji poduszkowców.

W latach 1976-1983 przebywał w Londynie jako członek sekretariatu Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO). W latach 1986-1990 był sekretarzem naukowym Oddziału PAN w Gdańsku. W latach 1960–2008 przewodniczący Rady Technicznej Polskiego Rejestru Statków, 1985–2007 przewodniczący Rady Naukowej Centrum Techniki Morskiej, od 1990 przewodniczący Rady Fundacji Bezpieczeństwa Żeglugi i Ochrony Środowiska. Od 1985 roku przewodniczący Komisji Morskiej przy Oddziale PAN w Gdańsku, 1986–1990 sekretarz naukowy tego Oddziału, 1970–1975 redaktor naczelny czasopisma „Budownictwo Okrętowe”, 1991–2008 „Marine Technology”, 1976–1997 członek International Maritime Organisation IMO, 1986–1990 członek założyciel International Stability Forum; członek honorowy Royal Institution of Naval Architects (Londyn).

Wykładał jako zaproszony profesor na wielu politechnikach zagranicznych, m.in. w Petersburgu w Rosji, w Bremie w Niemczech, w Trondheim w Norwegii i w Teheranie i Bandar-e Abbas w Iranie. Wieloletni dyrektor Instytutu Okrętowego Politechniki Gdańskiej. W 1989 roku doktor honoris causa Uniwersytetu Morskiego w Leningradzie (Sankt Petersburg), w 1990 Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni, w 2004 PG. 

Twórca Fundacji Bezpieczeństwa Żeglugi i Ochrony Środowiska. Współtwórca jednego z pierwszych trzech na świecie ośrodków szkoleniowo-badawczych manewrowania statkiem (Szkoła Kapitanów w Iławie). W ostatnich latach zajmuje się głównie zagadnieniami bezpieczeństwa żeglugi morskiej.

Autor m.in. następujących publikacji: Śruby okrętowe (1955), Teoria oporu i badania modelowe (1961), Słownik budowy okrętów: teoria okrętu (współautor, 1972, także w wersji angielskiej i rosyjskiej), Freeboard Calculation - Traditional and Future Approach. Marine Technology and Transportation (1995), Safety and Stability of Ships (z S. Kastnerem, 2003).

SeaMedia, rel (TOP "Korab"), Wikipedia, Gedanopedia