Żegluga Gdańska, znana przede wszystkim jako operator dziennych (bezkabinowych) statków wycieczkowych i turystycznych oraz tramwajów wodnych, ponownie włączyła do swej floty statek towarowy. Jest nim rzeczno-morski Maxi o nośności 1853 t.
Uniwersalny kabotażowiec, należący od 2006 roku, pod nazwą Max, do firmy J. Stępniewski & Co. Ltd. (która zainwestowała w niego modyfikując i podwyższając dziobówkę dla zwiększenia dzielności morskiej statku), wypłynął z Gdańska w ostatni poniedziałek, 9 lipca 2012 r., w pierwszy rejs komercyjny dla nowego armatora.
Statek został formalnie przejęty przez Żeglugę Gdańską 15 maja 2012 r. Ex Max przyjął nową nazwę - Maxi - 20 maja br., zaś 19 czerwca został wpisany przez Izbę Morską do polskiego rejestru (pod polską banderą).
Na czerwonym kominie Maxi, podczas jego wyjścia w pierwszy rejs, nadal widniała litera "M" na białej, kwadratowej tablicy - znak armatorski pozostały z okresu, gdy właścicielem statku (poprzez armatora zarejestrowanego - spółkę Max Shipping Limited) był J. Stępniewski & Co., Ltd.
Przy falochronie u wyjścia z portu Maxi spotkał płynący do Gdańska statek turystyczny - tramwaj wodny Żeglugi Gdańskiej Smile. Kapitanowie obu jednostek pozdrowili się sygnałami dźwiękowymi.
*
Przypomnijmy, że już wcześniej we flocie Żeglugi Gdańskiej znajdowały się statki towarowe. Zaczęło się od 62-metrowego kabotażowca Laila o nośności 1050 t, który pływał w barwach Żeglugi Gdańskiej od 1998 r. do 2003 r., kiedy odkupił go holenderski armator B. Kooijmans, nadając jednostce imię Orion.
Nazwa Laila wróciła jeszcze do floty Żeglugi Gdańskiej. Ściślej - Laila 5, statek znany wcześniej jako Ladoga-105. Jednostka przeszła remont i odświeżenie w Gdańskiej Stoczni Remontowej SA, podobnie jak bliźniacza Ladoga-108. Jeden z tych dwóch rzeczno-morskich statków miał się początkowo nazywać Laila 8, jednak po wejściu gdańskiego klubu piłkarskiego Lechia do ekstraklasy, Żegluga Gdańska zmieniła zdanie i w lipcu 2008 roku w gdańskim starym porcie odbyła się przedsezonowa prezentacja piłkarzy klubu, połączona z chrztem statku Lechia, którego matką chrzestną została Sylwia Gruchała.
"Ladogi" są ciekawymi statkami rzeczno-morskimi żeglugi bliskiego zasięgu, projektu 787 (według klasyfikacji rosyjskiej), z fińskiej, nie istniejącej już stoczni Rauma-Repola Oy z Uusikaupunki, zbudowanymi w latach 1988-99. Statki o długości 82,5 m, szerokości 11,25 m, wysokości bocznej 5,8 m i zanurzeniu maks. 4,11 m, charakteryzują się nośnością po 2075 t, wypornością 3276 t, tonażem pojemnościowym brutto 1853 i ładownością kontenerów równą 84 TEU.
Drużyna "biało-zielonych" nie cieszyła się "swoim" statkiem zbyt długo. Lechia, wraz z Lailą 5 zostały sprzedane w połowie roku 2009.
Obecnie oba statki eksploatowane są - pod nazwami Laila I i Laila II - przez gdyńską grupę firm Baltex, zajmującą się m.in. wydobyciem kruszyw z dna morskiego i zaangażowaną w plany budowy farm morskich na Bałtyku.
*
Co ciekawe, niedawno Żegluga Gdańska była przez krótki okres (około miesiąca na przełomie maja i czerwca br.) w posiadaniu statku Pacific Laila, przy czym wszystko wskazuje na to, że był to największy statek w historii floty gdańskiego armatora (zbudowany w 1992 roku w tureckiej stoczni Sedef, nośność 4705 t, długość 97,8 m).
Statek ten nigdy nie zawinął (przynajmniej jako Pacific Laila) do polskiego portu. Stacjonował w Hongkongu, gdzie został odsprzedany przez Żeglugę Gdańską. Zmiana bandery oznaczała zamianę układu pól czerwonego i białego flagi, gdyż statek podniósł banderę Indonezji, gdzie obecnie operuje, zmieniając nazwę na Tanto Fajar III.
Z Gdańska Maxi udał się do St. Petersburga. Został wyczarterowany okresowo bez załogi (bareboat charter) operatorowi z Rosji. Przejściowo, na czas czarteru, zmieni załogę i banderę na rosyjską.
Zdjęcia: Piotr B. Stareńczak
Maxi - charakterystyka podstawowa:
uniwersalny drobnicowiec bez międzypokładu, rzeczno-morski (niskoprofilowy) z ładownią "box shaped"
numer IMO: 8017011
(ex Atoll, Karin E., RMS Westfalia, Otter, Max)
sygnał wywoławczy: SNDI
rok budowy: 1980
(położenie stępki: 01.06.1980; przekazanie do eksploatacji: 12.1980; przebudowa: 09.05.2006)
stocznia: C. Lühring Schiffswerft Gmbh & Co. Kg, Brake, Niemcy
bandera: Polska
właściciel (armator): Jerzy Latała
operator: Żegluga Gdańska Sp. z o.o.
długość całkowita: 74,16 m
szerokość: 9,80 m
wysokość boczna: 5,40 m
zanurzenie: 3,95 m
wysokość od wodnicy pływania: 9,55 m
nośność: 1852,96 t
tonaż pojemnościowy brutto: 1084
tonaż pojemnościowy netto: 496
notacja klasy (PRS): KM 1A 24 (KM GENERAL CARGO SHIP I AUT)
pojemność ładowni (ziarno/bele): 66 189 / 62 188 stóp sześc.
wymiary luku: 46,80 x 7,45 m
wymiary ładowni: 38,30 x 7,45 x 5,20 i 8,50 x 7,45 x 4,69 m (wyższe dno ładowni w części dziobowej)
obciążenie dna ładowni: do 13 t/m2
silnik napędu głównego: Deutz
moc napędu głównego: 600 KM
prędkość: ok. 9 węzłów (według innych źródeł - 10 w.)
dziobowy ster strumieniowy
wyposażenie do żeglugi po rzekach i kanałach (Seine-Saima)
Pan Latała jest właścicielem statku, a tylko operatorem jest Żegluga Gdańska, a to różnica, gdyz wg. mojej wiedzy Pan Latała jest juz chyba na emeryturze, więc mógł sobie prywatnie statek kupić.
PortalMorski.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.