Holenderska morska farma wiatrowa opóźniona do 2032 roku

Holenderska morska farma wiatrowa Zeevonk, realizowana przez joint venture Vattenfall i Copenhagen Infrastructure Partners (CIP), została opóźniona do 2032 roku z powodu przesunięcia ukończenia korytarza Delta Rhine Corridor (DRC) – poinformowało konsorcjum 11 sierpnia 2025 roku.

Projekt o mocy 2 GW wiatru, 50 MW z pływającej farmy fotowoltaicznej oraz 1 GW z elektrolizera będzie realizowany w dwóch fazach: 1 GW do 2029 roku i kolejny 1 GW do 2032 roku. Zmniejszono również wymagania dotyczące integracji systemu i farmy PV, a łączne koszty projektu obniżono o 400 milionów euro.

Wspólne przedsięwzięcie Zeevonk, utworzone przez Vattenfall i Copenhagen Infrastructure Partners (CIP), ogłosiło 11 sierpnia 2025 roku opóźnienie realizacji morskiej farmy wiatrowej IJmuiden Ver Beta w Holandii, której pierwotne uruchomienie planowano na 2029 rok.

Nowy harmonogram zakłada realizację projektu w dwóch fazach: pierwsza, obejmująca 1 GW mocy wiatrowej, zostanie ukończona do 2029 roku, natomiast pozostały 1 GW, wraz z pełną integracją systemu, ma być gotowy do 2032 roku. Projekt obejmuje również 50 MW pływającej farmy fotowoltaicznej (PV) oraz elektrolizer o mocy 1 GW do produkcji zielonego wodoru w Porcie Rotterdam.

Głównym powodem opóźnienia jest przesunięcie terminu ukończenia korytarza Delta Rhine Corridor (DRC), kluczowej infrastruktury przesyłowej, która miała umożliwić efektywne podłączenie farmy do sieci lądowej. Brak gotowości DRC sprawił, że realizacja projektu w pierwotnym harmonogramie stała się nieopłacalna, co zmusiło konsorcjum do zmiany planów.

Pomimo opóźnień, połowa projektu (1 GW) nadal przyczyni się do realizacji holenderskich celów klimatycznych do 2030 roku.

Zmiany w wymaganiach i zakresie projektu

W związku z opóźnieniem, konsorcjum Zeevonk wprowadziło istotne zmiany w wymaganiach projektu, aby dostosować go do nowych realiów rynkowych i technicznych. Minimalna moc integracji systemu, obejmująca elektrolizer do produkcji zielonego wodoru, została zmniejszona z 1 GW do 500 MW w ramach obecnego pozwolenia, co pozwoli na realizację pierwszej fazy projektu do 2029 roku. Pływająca farma fotowoltaiczna, pierwotnie planowana na 50 MW, została zredukowana do 6 MW do 2028 roku, z możliwością rozbudowy do pełnej mocy 50 MW w późniejszym terminie.

Zmiany wynikają z trudnych warunków na rynku morskiej energetyki wiatrowej, w tym ograniczeń w łańcuchu dostaw i wyzwań związanych z infrastrukturą przesyłową. Konsorcjum podkreśliło, że nowe podejście pozwoli na bardziej efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów i zminimalizuje ryzyko finansowe.

Koszty i wsparcie finansowe

Opóźnienie projektu Zeevonk oraz zmiany w jego zakresie pozwoliły na obniżenie łącznych kosztów o 400 milionów euro, co wynika z renegocjacji warunków finansowych z rządem holenderskim.

Pierwotnie konsorcjum zobowiązało się do płacenia 20 milionów euro rocznie przez 40 lat za pozwolenie na budowę farmy, co dawało łącznie 800 milionów euro. Po renegocjacjach, kwota ta została zredukowana do 400 milionów euro, a harmonogram wpłat dostosowano do nowego planu realizacji projektu. Obniżenie kosztów ma na celu zwiększenie opłacalności inwestycji w obliczu trudnych warunków rynkowych.

Jednak opóźnienie projektu generuje dodatkowe koszty dla holenderskiego operatora sieci TenneT, które będą pokrywane z taryf dla odbiorców energii. TenneT, odpowiedzialny za rozwój infrastruktury przesyłowej, w tym korytarza DRC, zmaga się z opóźnieniami wynikającymi z ograniczeń w łańcuchu dostaw i wyzwań logistycznych.

Rynek morskiej energetyki wiatrowej w Holandii boryka się z trudnymi warunkami: ograniczeniami w łańcuchu dostaw, rosnącymi kosztami materiałów i opóźnieniami w infrastrukturze przesyłowej. Holenderski rząd ogłosił obniżenie celu dla morskiej energetyki wiatrowej z 50 GW do zakresu 30–40 GW do 2040 roku. Wcześniejsze plany zakładały osiągnięcie 21 GW do 2030 roku, ale opóźnienia w kilku projektach przesunęły ten cel na 2032 rok.

MG

Źródła: Offshore wind.biz / Vattenfall / S&P Global