92 lata polskiej hydrografii

Dzisiaj, mijają 92 lata odkąd Polska posiada własną służbę hydrograficzną. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku, to właśnie hydrografia była jednym z pierwszych elementów struktur tworzącej się wówczas Marynarki Wojennej oraz administracji morskiej. Po wojnie polskie okręty hydrograficzne Marynarki Wojennej uczestniczyły m.in. w badaniach geofizycznych przyczyniając się do wykrycia złóż ropy naftowej na Bałtyku, badaniach złóż rzadkich metali na Pacyfiku, czy w wyprawach polarnych. Współczesna hydrografia to przede wszystkim nowoczesne mapy elektroniczne, ostrzeżenia nawigacyjne czy badania środowiska morskiego. Bez służby hydrograficznej nie jest możliwa bezpieczna nawigacja na morzu. 19 lutego 1920 roku w Marynarce Wojennej powstał Urząd Hydrograficzny, rok później wydawano już publikacje nautyczne, prowadzono korekty map i pomocy nawigacyjnych. Pierwszym okrętem, jaki w Odrodzonej Polsce wszedł do służby był okręt hydrograficzny – ORP „POMORZANIN”. W 1926 roku polska hydrografia dołączyła do struktur międzynarodowych, a rok później ukazała się pierwsza polska mapa nawigacyjna obejmująca akwen Zatoki Gdańskiej. Z okazji 92. rocznicy powstania Polskiej Służby Hydrograficznej, we wtorek, 21 lutego, o godzinie 14:00 na Okręcie – Muzeum ORP „Błyskawica” odbędzie się wodowanie pamiętnika „Na sowieckim etapie.... Pamiętnik 1939 – 1945”. Autorem pamiętnika, wydanego przez Instytut Pamięci Narodowej, jest śp. kmdr Artur Reyman, jeden z twórców polskiej hydrografii (więcej szczegółów pod koniec komunikatu). ---------------------------------------------------------- Współczesna polska hydrografia to Biuro Hydrograficzne Marynarki Wojennej (BHMW) oraz Dywizjon Zabezpieczenia Hydrograficznego MW (DZH). BHMW swoim zasięgiem obejmuje obszar całego Bałtyku i Cieśnin Bałtyckich, wydaje papierowe mapy morskie, opracowuje mapy elektroniczne, locje, „Wiadomości Żeglarskie” (w wersji polskiej i angielskiej) oraz utrzymując krajowy system informacji nautycznej i ostrzeżeń nawigacyjnych ostrzega o niebezpieczeństwach na morzu. Główne zadania Biura Hydrograficznego MW to zabezpieczenie nawigacyjno-hydrograficzne i oceanograficzno-meteorologiczne działań sił Marynarki Wojennej. Biuro Hydrograficzne pełni także rolę państwowej morskiej służby hydrograficznej i oznakowania nawigacyjnego w zakresie hydrografii i kartografii morskiej. Biuro reprezentuje nasz kraj w Międzynarodowej Organizacji Hydrograficznej (IHO) oraz jej komitetach i grupach roboczych. Zatrudnia specjalistów kartografii, hydrografii, oceanografii, meteorologów, analityków, grafików oraz administrację. Materiał do analiz i opracowań dostarcza Dywizjon Zabezpieczenia Hydrograficznego MW. DZH MW jest dywizjonem morskim z autonomicznymi systemami radionawigacyjnymi i geodezyjnymi oraz z własną bazą środków transportowych. W skład dywizjonu wchodzą specjalistyczne okręty ORP „Arctowski”, ORP „Heweliusz”, ORP „Iskra”, dwa kutry i trzy motorówki hydrograficzne oraz pododdziały zabezpieczenia radionawigacyjnego, topogeodezyjnego i transportowego. Dywizjon wykonuje zadania z zakresu nawigacyjno-hydrograficznego zabezpieczenia działań sił Marynarki Wojennej zgodnie ze standardami NATO i Międzynarodowej Organizacji Hydrograficznej (IHO) w ścisłej współpracy z Biurem Hydrograficznym Marynarki Wojennej. Ponadto DZH MW bierze udział w procesie szkolenia morskiego słuchaczy Akademii Marynarki Wojennej. Jednostki DZH MW wykonują prace hydrograficzne i oceanograficzne dla potrzeb bezpieczeństwa żeglugi. Dokonują pomiarów i badań niezbędnych do opracowywania i aktualizacji map morskich i publikacji nautycznych. Służba hydrograficzna Marynarki Wojennej korzystając z najnowocześniejszych echosond i sonarów, systemów satelitarnych i najnowszych komputerów graficznych oraz doświadczenia swoich specjalistów, tworzy mapy cyfrowe oraz elektroniczne bazy danych hydrograficznych. Elektroniczne mapy nawigacyjne w znaczny sposób przyczyniają się do zwiększenia bezpieczeństwa żeglugi i efektywności działań na morzu. Jednym z największych osiągnięć współczesnej służby hydrograficznej Marynarki Wojennej było odnalezienie na Bałtyku, w maju 2004 roku, wraku „Steubena”, który przez 59 lat pozostawał niewykryty. Specjaliści hydrografii Marynarki Wojennej zweryfikowali także wrak niemieckiego lotniskowca „Graf Zeppelin”. ------------------------------------------------------------------------- Kmdr Artur Reyman (1900-1983) – oficer Polskiej Marynarki Wojennej, jeden z twórców polskiej hydrografii, więzień łagrów sowieckich, opuścił ZSRR wraz z Armią Andersa. Zmarł na emigracji w Wielkiej Brytanii. Pozostawił pamiętniki przedstawiające jego wojenną odyseję w latach 1939-1943. Książka „Na sowieckim etapie… Pamiętnik (1939–1943)” to opracowane pamiętniki komandora Artura Reymana (1900–1983), oficera Polskiej Marynarki Wojennej, jednego z twórców polskiej hydrografii oraz więźnia łagrów sowieckich. Pamiętniki zostały spisane na podstawie wspomnień i wcześniejszych notatek komandora. Zapiski opracował oraz wstępem opatrzył pracownik pionu archiwalnego gdańskiego oddziału IPN Dominik Sokołowski. Pamiętniki obejmują okres od ewakuacji Kierownictwa Marynarki Wojennej z Warszawy we wrześniu 1939 roku, następnie okres ukrywania się na fałszywych papierach we Lwowie, wreszcie aresztowanie przez NKWD wiosną 1940 roku., śledztwo i pobyt w łagrach, służbę w Bazie Ewakuacyjnej Polskich Sił Zbrojnych w Krasnowodzku pod komendą pułkownika Zygmunta Berlinga, ewakuację do Persji i dalszą podróż aż do przybycia do Wielkiej Brytanii w maju 1943 roku. Publikacja obok zasadniczej części (pamiętnika i wstępu) zawiera aneks z fotografiami, dokumentami i mapami (tymi ostatnimi sporządzonymi przez samego Artura Reymana), jak również indeks osobowy oraz miejscowości.{jathumbnail off}