Nawet zgoda Brukseli na ponowny przetarg może nie uratować stoczni. Szanse, że jednak znajdzie się nabywca, są nikłe.
Prawnicy są zdania, że unijna komisarz ds. konkurencji Neelie Kroes, której kadencja wygasa za dwa tygodnie, powinna przychylić się do prośby polskiego rządu i kolejny raz przedłużyć termin sprzedaży aktywów stoczni w Gdyni i Szczecinie. To uratuje zakłady przed sprzedażą w trybie upadłości likwidacyjnej. Jednak nawet ponowny przetarg nie gwarantuje, że i tak ostatecznie nie trafią w ręce syndyka.
- Stoczniowa specustawa nie przewidziała takiej sytuacji, że inwestor wyłoniony w przetargu się wycofa. Jedynie taką, iż przetarg nie dojdzie do skutku z braku ważnych ofert lub niewyłonienia kupującego - wówczas kolejnym krokiem miało być ogłoszenie aukcji - mówi "Rz" Cezary Wiśniewski, partner w kancelarii Linklaters. - Można założyć, że kierując się pragmatycznymi względami, Komisja Europejska mimo to zgodzi się na ogłoszenie ponownego przetargu, choć nie ma o tym mowy w specustawie.
Zdaniem Wiśniewskiego w tej chwili podstawowym problemem ministra skarbu jest to, że przyjęta przez rząd na początku roku specustawa stoczniowa ma charakter terminowy.
- Specustawa obowiązuje do końca roku. Zgoda Komisji dotyczy transakcji sprzedaży majątku - podkreśla w rozmowie z "Rz" Maciej Wewiór, rzecznik resortu skarbu. Zgodnie z ustawą, jeśli transakcja sprzedaży majątku nie zostanie sfinalizowana do określonego dnia, prezes Agencji Rozwoju Przemysłu musi umorzyć postępowanie kompensacyjne.
- Ustawa nie określa przy tym terminu, w jakim ma to nastąpić, co stwarza możliwość przedłużenia tej procedury do momentu, aż KE zadecyduje, że można ogłosić ponowny przetarg - zauważa Wiśniewski. Aby uniknąć powtórki - zgłoszenia się inwestora, który się wycofa - prezes ARP mógłby próbować zastosować procedurę, która dawałaby większą pewność, że nabywca przystąpi do umowy. To jednak, jak podkreśla Wiśniewski, stałoby w sprzeczności z zasadami przetargu, który ma być bezwarunkowy, a jedynym kryterium rozstrzygającym - najkorzystniejsze warunki oferty. Trudno więc wykluczyć, że ten, kto zadeklaruje zapłatę za aktywa, znów się uchyli od zawarcia umowy. W przetargu może nawet wystartować ponownie Stochting Particulier Fonds Greenrights, który ostatecznie za majątek stoczni nie zapłacił, lub podmiot z nim powiązany.
- Przetarg, zgodnie z wymogami KE, musi pozostać bezwarunkowy i otwarty dla wszystkich - mówi "Rz" Maciej Wewiór. - Nic też nie uzasadnia zaostrzania kryteriów, skoro dotychczasowy niedoszły inwestor zrobił wszystko, czego można było od niego oczekiwać, przeszedł pozytywnie weryfikację, wpłacił wadium i założył spółkę celową.
Jest jeszcze jedno zagrożenie. Potencjalny inwestor będzie kierował się czysto biznesowymi kalkulacjami, a nie interesem stoczni czy skarbu. Może więc nie przystąpić do przetargu, licząc, że taniej kupi majątek od syndyka. Resort skarbu ma nadzieję, że ten czarny scenariusz nie nastąpi.
- Takie postępowania często trwają latami. Skąd ewentualny nabywca miałby pewność, że uzyska lepszą cenę na licytacji? Musiałby podjąć spore ryzyko, czekając tak długo - mówi Wewiór.
Opinia
Piotr Zimmerman doradca w kancelarii Wardyński i Wspólnicy
Komisja Europejska będzie skłonna zgodzić się na ponowną sprzedaż stoczniowych aktywów w drodze przetargu. Zazwyczaj pozwala na przedłużenie postępowania, gdy nie ma winy po stronie rządu odpowiadającego za transakcję - a tak jest w tym przypadku. Jednak nawet wówczas trudno będzie znaleźć zainteresowanego nabywcę. Jak stocznie miałyby się opłacić prywatnemu inwestorowi, który musiałby najpierw wyłożyć środki na jego zakup, a potem doprowadzić go do rentowności, skoro nie opłacało się Skarbowi Państwa, który już dawno ma zamortyzowane koszty? Finałem może być postępowanie upadłościowe, tym bardziej że w przypadku firm w złej kondycji często zdarza się, że inwestorzy wolą poczekać na syndyka, niż stracić wadium.
{jathumbnail off}
Prawnicy są zdania, że unijna komisarz ds. konkurencji Neelie Kroes, której kadencja wygasa za dwa tygodnie, powinna przychylić się do prośby polskiego rządu i kolejny raz przedłużyć termin sprzedaży aktywów stoczni w Gdyni i Szczecinie. To uratuje zakłady przed sprzedażą w trybie upadłości likwidacyjnej. Jednak nawet ponowny przetarg nie gwarantuje, że i tak ostatecznie nie trafią w ręce syndyka.
- Stoczniowa specustawa nie przewidziała takiej sytuacji, że inwestor wyłoniony w przetargu się wycofa. Jedynie taką, iż przetarg nie dojdzie do skutku z braku ważnych ofert lub niewyłonienia kupującego - wówczas kolejnym krokiem miało być ogłoszenie aukcji - mówi "Rz" Cezary Wiśniewski, partner w kancelarii Linklaters. - Można założyć, że kierując się pragmatycznymi względami, Komisja Europejska mimo to zgodzi się na ogłoszenie ponownego przetargu, choć nie ma o tym mowy w specustawie.
Zdaniem Wiśniewskiego w tej chwili podstawowym problemem ministra skarbu jest to, że przyjęta przez rząd na początku roku specustawa stoczniowa ma charakter terminowy.
- Specustawa obowiązuje do końca roku. Zgoda Komisji dotyczy transakcji sprzedaży majątku - podkreśla w rozmowie z "Rz" Maciej Wewiór, rzecznik resortu skarbu. Zgodnie z ustawą, jeśli transakcja sprzedaży majątku nie zostanie sfinalizowana do określonego dnia, prezes Agencji Rozwoju Przemysłu musi umorzyć postępowanie kompensacyjne.
- Ustawa nie określa przy tym terminu, w jakim ma to nastąpić, co stwarza możliwość przedłużenia tej procedury do momentu, aż KE zadecyduje, że można ogłosić ponowny przetarg - zauważa Wiśniewski. Aby uniknąć powtórki - zgłoszenia się inwestora, który się wycofa - prezes ARP mógłby próbować zastosować procedurę, która dawałaby większą pewność, że nabywca przystąpi do umowy. To jednak, jak podkreśla Wiśniewski, stałoby w sprzeczności z zasadami przetargu, który ma być bezwarunkowy, a jedynym kryterium rozstrzygającym - najkorzystniejsze warunki oferty. Trudno więc wykluczyć, że ten, kto zadeklaruje zapłatę za aktywa, znów się uchyli od zawarcia umowy. W przetargu może nawet wystartować ponownie Stochting Particulier Fonds Greenrights, który ostatecznie za majątek stoczni nie zapłacił, lub podmiot z nim powiązany.
- Przetarg, zgodnie z wymogami KE, musi pozostać bezwarunkowy i otwarty dla wszystkich - mówi "Rz" Maciej Wewiór. - Nic też nie uzasadnia zaostrzania kryteriów, skoro dotychczasowy niedoszły inwestor zrobił wszystko, czego można było od niego oczekiwać, przeszedł pozytywnie weryfikację, wpłacił wadium i założył spółkę celową.
Jest jeszcze jedno zagrożenie. Potencjalny inwestor będzie kierował się czysto biznesowymi kalkulacjami, a nie interesem stoczni czy skarbu. Może więc nie przystąpić do przetargu, licząc, że taniej kupi majątek od syndyka. Resort skarbu ma nadzieję, że ten czarny scenariusz nie nastąpi.
- Takie postępowania często trwają latami. Skąd ewentualny nabywca miałby pewność, że uzyska lepszą cenę na licytacji? Musiałby podjąć spore ryzyko, czekając tak długo - mówi Wewiór.
Beata Chomątowska
Opinia
Piotr Zimmerman doradca w kancelarii Wardyński i Wspólnicy
Komisja Europejska będzie skłonna zgodzić się na ponowną sprzedaż stoczniowych aktywów w drodze przetargu. Zazwyczaj pozwala na przedłużenie postępowania, gdy nie ma winy po stronie rządu odpowiadającego za transakcję - a tak jest w tym przypadku. Jednak nawet wówczas trudno będzie znaleźć zainteresowanego nabywcę. Jak stocznie miałyby się opłacić prywatnemu inwestorowi, który musiałby najpierw wyłożyć środki na jego zakup, a potem doprowadzić go do rentowności, skoro nie opłacało się Skarbowi Państwa, który już dawno ma zamortyzowane koszty? Finałem może być postępowanie upadłościowe, tym bardziej że w przypadku firm w złej kondycji często zdarza się, że inwestorzy wolą poczekać na syndyka, niż stracić wadium.
USD
EUR
CHF
GBP