Projekty wodorowe w zawieszeniu przez brak politycznego wsparcia

Według najnowszej analizy Międzynarodowej Agencji Energetycznej (IEA), przyszłość projektów wodorowych zależy dziś bardziej od decyzji politycznych, niż od postępu technologicznego. Brak długoterminowych sygnałów popytu i mechanizmów wsparcia sprawia, że większość zapowiadanych inwestycji pozostaje w zawieszeniu.

W nadchodzącym raporcie Global Hydrogen Review 2025 IEA wskazuje, że do końca tej dekady potencjalne moce produkcji niskoemisyjnego wodoru mogłyby sięgnąć 37 mln ton rocznie (mtpa). Problem w tym, że tylko 11 proc. z tego wolumenu dotyczy projektów, które mają zatwierdzoną ostateczną decyzję inwestycyjną (FID) lub są już w budowie bądź eksploatacji.

Agencja podkreśla dwa główne wyzwania:

• premia kosztowa za wodór niskoemisyjny i jego pochodne wobec tańszych odpowiedników opartych na paliwach kopalnych,
• brak długoterminowych kontraktów odbioru, które mogłyby zmniejszyć ryzyko i poprawić bankowalność projektów (zdolność do pozyskania zewnętrznego finansowania np. od banków, które udzielają kredytów, gdy są pewne, że dług zostanie spłacony w terminie i pełnej wysokości).

Zamówienia publiczne i regulacje jako dźwignia

Zdaniem IEA, zamówienia publiczne mogłyby odegrać większą rolę w stymulowaniu popytu i redukcji kosztów poprzez efekt skali. Równocześnie istotne są stabilne ramy regulacyjne, takie jak dyrektywa RED UE, która zakłada, że:

• do 2030 r. wodór z OZE powinien stanowić min. 42 proc. zużycia przemysłowego,
• do 2035 r. udział ten wzrośnie do 60 proc.

Popyt jako motor rynku

Agencja zwraca uwagę na rozdźwięk między ambitnymi celami produkcyjnymi, a brakiem odpowiednio silnych polityk po stronie popytu.

Mateusz Gibała