Odszedł na wieczną wachtę

We wtorek, 3 września o godzinie 11:00, na cmentarzu Marynarki Wojennej w Gdyni-Oksywiu, odbędzie się pogrzeb komandora Tadeusza Morzyckiego, byłego dowódcy ORP „Błyskawica” i szefa Wydziału Informacji Stanowiska Dowodzenia MW. Komandor Tadeusz Morzycki odszedł na wieczna wachtę w wieku 81 lat.

Tadeusz Morzycki urodził się 26 października 1931 r. w Warszawie - Bielanach. W 1949 r. wstąpił do Oficerskiej Szkoły MW. Studia ukończył cztery lata później z wynikiem dobrym. Został wówczas wyznaczony na stanowisko dowódcy Grupy Kutrów, Motorówek i Łodzi Desantowych. Już w następnym roku, w miesiąc po awansowaniu do stopnia porucznika, skierowano go na siedemnastomiesięczny Wyższy Kurs Oficerów Marynarki Wojennej do Leningradu. Po jego ukończeniu, od 1956 r. do 1957 r. pełnił służbę w Wydziale Szkolenia Bojowego w Sztabie Głównym MW. W okresie pomiędzy 4 listopada 1957 r., a 21 sierpnia 1958 r. był pomocnikiem dowódcy „Błyskawicy”. Analogiczne stanowisko piastował następnie do 1962 r. na „Wichrze”. Wówczas też (w październiku 1958 r.) awansował na kapitana marynarki. Dowódcą niszczyciela „Błyskawica” został w dniu 18 sierpnia 1962 r. Obowiązki zdał 14 lipca 1963 r., po czym skierowany został ponownie na studia do Akademii Marynarki Wojennej w ZSRR (fakultet dowódczo-sztabowy). Awans na komandora podporucznika uzyskał z dniem 12 sierpnia 1963 r. Po ukończeniu w 1967 r. wspomnianych studiów przez pół roku był wykładowcą w Katedrze Broni Podwodnej Wydziału Pokładowego WSMW, a następnie do listopada 1969 r. służył w Oddziale Operacyjnym Sztabu Dowództwa Marynarki Wojennej. W październiku 1968 r. został awansowany na komandora porucznika. Od 7 listopada 1969 r. do 10 grudnia 1973 r. był starszym oficerem Oddziału MW w Sztabie Zjednoczonych Sił Zbrojnych Państw Stron Układu Warszawskiego. Po krótkim okresie pozostawania w dyspozycji dowódcy MW z dniem 7 marca 1974 r. trafił do Oddziału I Operacyjnego DMW, gdzie służył aż do 1985 r., w międzyczasie uzupełniając wykształcenie w ramach dziesięciomiesięcznego Podyplomowego Kursu Operacyjno-Strategicznego w Akademii Sztabu Generalnego (do 12 lipca 1975 r.) oraz kursu akademickiego w zakresie walki radioelektronicznej (10 lutego - 13 lipca 1978 r.) w Akademii MW w ZSRR. W 1974 r. został komandorem. Ostatnie piastowane przez niego stanowisko służbowe to szef Wydziału Informacji – Starszy Dyżurny na Stanowisku Dowodzenia Marynarki Wojennej. Do rezerwy odszedł z dniem 2 stycznia 1991r. Był wielokrotnie odznaczany m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Złotym Medalem „Za Zasługi dla Obronności Kraju”, Złotym Medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” oraz Medalem 40-lecia PRL.