28 kwietnia 1920 r. rozkazem Ministra Spraw Wojskowych w Pucku utworzono pierwszy port wojenny w Polsce.
Datą oficjalnego rozpoczęcia działalności Dowództwa Wybrzeża Morskiego i bezpośrednio podporządkowanej mu Komendy Portu Wojennego w Pucku jest 28 kwietnia 1920 r. W tym dniu w rozkazie dziennym Departamentu Spraw Morskich ogłoszona została treść rozkazu Ministra Spraw Wojskowych z dnia 19 kwietnia: »Mianuję szefa Sekcji Personalno-Szkolnej Departamentu Spraw Morskich - pułkownika marynarki Panasewicz Witolda Dowódcą Portu Wojennego w Pucku i polecam mu tymczasowe pełnienie funkcji Dowódcy Wybrzeża«. Datę 28 kwietnia 1920 r. uznaje się za historyczny początek dziejów Komendy Portu Wojennego Gdynia – napisano na stronie Komendy Portu Wojennego w Gdyni.
Organizacja portu wojennego w Pucku zajęła kilka tygodni. Jako pierwsze powstały warsztat remontowy oraz skład węgla. Pierwszym okrętem Marynarki Wojennej, który wszedł do portu w Pucku w maju 1920 r., był hydrograficzny ORP Pomorzanin.
Port dysponował motorówką i dwoma małymi holownikami (Krakus i Wanda). Do portu mogły wejść okręty o zanurzeniu do czterech metrów, co bardzo ograniczało możliwości tej palcówki. Przy przystani mogły cumować jednocześnie dwa trałowce albo jedna kanonierka. W Pucku utworzono też Dowództwo Wybrzeża Morskiego (późniejsze Dowództwo Floty). W 1923 r. obsadę komendy portu wojennego w Pucku stanowiło dziesięciu oficerów oraz większą liczba podoficerów i szeregowych, a także kilkunastu pracowników cywilnych.
Port w Pucku, ze względów hydrograficznych i technicznych, nie miał szansy na rozbudowę, więc traktowano go jako rozwiązanie doraźne. Już pod koniec 1920 r. podjęto decyzję o budowie w kolejnych latach dużego portu wojennego w Gdyni, dokąd w 1926 r. przeniesiono całą komendę portu z Pucka. Rozkaz Dzienny z 12 października 1926 r. posiadał w nagłówku "Komenda Portu Wojennego Puck", a Rozkaz Dzienny z 26 października miał już nazwę "Komenda Portu Wojennego Gdynia".
szt/ aszw/