Awarię odkryto 3 maja, ale dopiero 5 maja o niej oficjalnie poinformowano. Rosatom zapewnił, że nie ma niebezpieczeństwa dla ludzi i środowiska, choć wcześniej informowano, że na znajdującym się w Arktyce rosyjskim lodołamaczu o napędzie atomowym wykryto wyciek nuklearny. Niektóre źródła (np. norweska organizacja Bellona) podają, że wykryto małe pęknięcia w pierwszym obiegu chłodzenia okrętowego reaktora. Przez szczeliny wycieka podobno w ciągu doby ok. 20-30 litrów wody z układu chłodzenia reaktora. Przyczyną może być zmęczenie materiału, wadliwy spaw lub obie te przyczyny nakładające się na siebie.
W związku z tym zdarzeniem skierowano jednostkę do Murmańska - portu bazowego Rosatomfłotu, do którego statek miał dotrzeć w ciągu pięciu dni.
Fot.: Rosatomflot
Warto przypomnieć, że bliźniacza jednostka z napędem nuklearnym - Vaygach (Wajgacz) - przebywała do niedawna na Bałtyku, gdzie skierowano ją dla rozładowania zatorów lodowych na Zatoce Fińskiej, szczególnie na szlakach do St. Petersburga, w których podczas ostatniej bardzo ostrej zimy ugrzęzły liczne statki handlowe. Vaygach obecny na Bałtyku od ostatnich dni lutego do 12/13 kwietnia br.
Rosyjskie lodołamacze o napędzie nuklearnym niezwykle rzadko odwiedzają Bałtyk. Na pewno odbywały próby morskie w Zatoce Fińskiej przed oddaniem do eksploatacji przez Rosyjską stocznię.
Przypomnijmy, że dwa bliźniacze lodołamacze Tajmyr i Wajgacz zbudowane zostały w Finlandii, w stoczni Helsinki New Shipyard grupy Wartsila (później znanej jako Masa Yards, następnie Kvaerner - Masa Yards, Aker Finnyards i STX Europe), ale reaktory i związane z nimi bezpośrednio instalacje siłowniane uzyskały w stoczni Baltiyskiy Zavod w St. Petersburgu (w 1989 i 1990 r). Lodołamacze odbywały próby morskie przed zdaniem przez stocznię fińską oraz przeszły ze stoczni fińskiej do rosyjskiej o własnych siłach - dzięki zainstalowanym tymczasowo na pokładzie nadbudówki zaespołom prądotwórczym z silnikami wysokoprężnymi.
Jak odnotował fiński dziennik "Hesingin Sanomat" Vaygach był na Bałtyku także w 2007 roku, kiedy to odbywał próby morskie w Zatoce Fińskiej (zapewne po remoncie w petersburskiej stoczni). Według fińskiego centrum ds. promieniowania i bezpieczeństwa nuklearnego (Finnish Centre for Radiation and Nuclear Safety - STUK), władze fińskie nie zostały o tych testach poinformowane i nie otrzymały zawiadomienia o przybyciu Vaygach'a na Bałtyk w 2007 roku.
Lodołamacze Taymyr (Tajmyr) i Vaygach (Wajgacz) o małym zanurzeniu (przystosowane do pracy w estuariach wielkich rzek Syberyjskich) charakteryzują się długością całkowitą 151,80 m, szerokością 29,20 m, maksymalnym zanurzeniem 8,1 m, wysokością boczną 15,20 m, wypornością 21 000 t, nośnością 3580 t, prędkością marszową (nie w lodach) 18,5 węzła (niektóre źródła podają ponad 20 w.) i zdolnością łamania lodu o grubości do 1,77 m. Moc napędu głównego każdego z nich, to 51 000 KM. Według innych źródeł maksymalna łączna moc na wałach używana w czasie łamania lodu wynosi 32,5 MW (2 węzły w lodzie o grubości 1,8 m). Lodołamacze tej klasy posiadają trzy śruby napędowe i dwa reaktory (każdy po 18,4 MW).
Taimyr i Vaygach powinny być wycofane z eksploatacji w 2015 i 2016 roku, jak wykazywały przewidywania oparte na ekspertyzach z 2000 roku. Jednak, jak uczy doświadczenie, Rosjanie przedłużają planowany czas eksploatacji swoich statków o napędzie nuklearnym. Dla przykładu lodołamcz Arktika zaprojektowany został na 100 tys. godzin użytkowania, jednak w toku eksploatacji statku przedłużono życie jego reaktora do 150 tys. godzin i potem ponownie - do 175 tys. godzin. Projektanci statków i ich instalacji nuklearnych, przede wszystkim reaktorów, rozważali przedłużenie nominalnego czasu pracy reaktorów na dwóch lodołamaczach "fińsko-rosyjskiej" budowy o 100-150 tys. godzin, co odpowiada przedłużeniu planowanego czasu eksploatacji statków o ok. 10 lat.{jathumbnail off}
USD
EUR
CHF
GBP