Kazimierz gotów do pracy

Pogłębiarka Kazimierz I zacumowała przy pachnącym świeżością nadbrzeżu mrzeżyńskiego portu. Maszyna będzie pogłębiać ujście Regi i tor wodny. Wszystko w związku z trwającą przebudową zachodniej części portu.

Od ubiegłego lata turyści mogli podziwiać wschodnią część po szokującej kuracji odmładzającej. Do końca 2014 mają się zakończyć prace po zachodniej stronie. Wykonawcą jest konsorcjum DORACO z Gdańska. Ostatnie miesiące na przeciwległym brzegu Regi to m.in. budowa części basenowej portu, gdzie powstał budynek warsztatowy ze slipem do obsługi jednostek rybackich, a także budynek bezpośredniej sprzedaży ryb z magazynem, chłodnią i wytwornicą lodu. To kontynuacja rozpoczętej jesienią 2012 roku kompleksowej modernizacji mrzeżyńskiego portu, której wartość to 38 mln zł (w tym dofinansowanie z Programu Operacyjnego Ryby na lata 2007 – 2013 w kwocie 29 mln zł).

– To będzie jeden z najnowocześniejszych portów – mówił w trakcie wmurowania kamienia węgielnego Kazimierz Plocke, wiceminister rolnictwa, który przyjechał do Mrzeżyna w 2012 roku. Tamtego zimnego, październikowego dnia na puste już nadbrzeże zjechały się samorządowe grube ryby. Mówiono o nowej jakości portu na miarę XXI w.

Przypatrujący się fecie rybacy z powściągliwością komentowali projekt i przemówienia władz.  – Jak wybudują to będzie, o czym mówić – podkreślali. 

Pół roku później wirtualna wizualizacja portu zaczęła przybierać realne kształty, a turyści, którzy w czerwcu przyjechali na wybrzeże nie mogli nadziwić się zmianom. Na prace wykończeniowe czeka jeszcze budynek kapitanatu, gdzie siedzibę będą miały Zarząd Portu Morskiego Mrzeżyno, Okręgowy Inspektorat Rybołówstwa Morskiego i Zarząd Portu Morskiego.

Tymczasem na zachodnim brzegu praca wre. Jak tłumaczy Wojciech Grzymkowski, dyrektor Zarządu Portu Morskiego Mrzeżyno, drugi etap powinien być gotowy na koniec 2014 roku. – Rozpoczynamy prace pogłębieniowe, budujemy nadbrzeża po zachodniej stronie, plac manewrowy przy falochronie oraz nabrzeże skarpowe przy rzece – podkreśla.

Tekst Marzena Domaradzka