Przyznano finansowanie na organizację wyprawy antarktycznej, która na przełomie lutego i marca 2019 roku odbywać się będzie na statku badawczym Maria S. Merian. Wśród aplikujących naukowcy z Polski.
Finansowanie w wysokości 87 580 euro przyznano w ramach projektu "FINWAP: Comprehensive assessment of a fin whale (Balaenoptera physalus) high-density area along the West Antarctic Peninsula". Do zadania aplikowała m.in. dr Anna Panasiuk z Instytutu Oceanografii Uniwersytetu Gdańskiego, która zajmie się badaniem występowania i dystrybucji kryla w obszarze badań. Zostanie przeprowadzony pobór próbek kryla za pomocą sieci trałowych w obszarze badań w celu:
- określenia różnorodności gatunkowej kryla,
- określenia charakterystycznego dla gatunków występowania i rozmieszczenia kryla w kolumnie wody,
- modelowania przestrzennego rozmieszczenia garunków kryla w obszarze badań,
- analizy struktury populacji kryla,
- zrozumienia zależności pomiędzy rozmieszczeniem a zagęszczeniem różnych gatunków kryla.
Wyprawa na statku badawczym Maria S. Merian potrwa 32 dni.
Maria S. Merian został zbudowany w Stoczni Marynarki Wojennej na częściowo wyposażonym kadłubie dostarczonym przez nieistniejącą już Maritim Shipyard z Gdańska. Powstał na zlecenie niemieckiej stoczni Kröger Werft GmbH & Co. KG należącej do stoczni Fr. Lürssen. Ostatecznym odbiorcą było niemieckie Federalne Ministerstwo Nauki i Badań, a użytkownikiem Instytut Leibnitza z Warnemünde.
Jednostka przeznaczona do prowadzenia prac badawczych na wodach Morza Bałtyckiego, Morza Północnego i na Północnym Atlantyku aż do granicy lodów, spełnia wymagania towarzystwa klasyfikacyjnego Germanischer Lloyd. Bogate wyposażenie specjalistyczne umożliwia personelowi naukowemu wykonywanie całego szeregu badań i pomiarów w zakresie oceanografii, geologii, chemii morza, biologii, meteorologii oraz geofizyki. Uzyskane wyniki będą analizowane i opracowywane już na pokładzie statku jeszcze w czasie trwania rejsu. Autonomiczność jednostki wynosi 35 dni.
Na śródokręciu w kadłubie statku znajduje się studnia umożliwiająca opuszczanie za pomocą specjalnej wciągarki urządzeń pomiarowych na głębokość ponad 10 000 m.
Statek badawczy Maria S. Merian otrzymał napęd spalinowo-elektryczny z dwoma azipodami firmy Schottel umieszczonymi w części rufowej umożliwiającymi w powiązaniu z dziobowym pędnikiem strumieniowym typu Schottel Pump Jet pełną kontrolę pozycji statku w ramach kompleksowego systemu pozycjonowania dynamicznego. Zapewniają one również dobre własności manewrowe w pełnym zakresie dostępnych prędkości. Elektrownia okrętowa obejmuje dwa zespoły prądotwórcze o mocy po 1600 kW i dwa po 1200 kW.
Na statku zamontowano bramownicę rufową o udźwigu 200 kN, trzy żurawie o udźwigu po 50 kN i dwa pomocnicze żurawie o udźwigu po 15 kN przeznaczone do obsługi sprzętu pomiarowego i badawczego jak również inne urządzenia pokładowe takie jak np. różne wciągarki. Przewidziano również możliwość przewozu 17 dziesięciostopowych kontenerów na pokładzie i 13 w ładowni.
Charakterystyka techniczna:
Pojemność GT 5300
Nośność 1345 t
Długość całkowita 94,80 m
Długość między pionami 88,20 m
Szerokość 19,20 m
Wysokość boczna 9,50 m
Zanurzenie 6,50 m
Napęd spalinowo-elektryczny 2 x 2100 kW, 1 x 1600 kW
Elektrownia okrętowa 5600 kW
Prędkość maksymalna 15 w
Zasięg 7500 Mm
Załoga 21 osób
Personel naukowy 22 osób
rel (Uniwersytet Gdański, Wydział Oceanografii i Geografii, Stocznia Marynarki Wojennej SA), AL
Fot.: Piotr B. Stareńczak, K. Bergmann
USD
EUR
CHF
GBP