Inwestycje na półmetku

Program restrukturyzacji Stoczni Gdańsk jest już w połowie zrealizowany. 22 lipca br. mijają dwa lata odkąd unijne kolegium komisarzy zaakceptowało stoczniowy program. Tym samym ruszyły w zakładzie inwestycje, których Stoczniowcy nie widzieli od ponad 20 lat.

Podstawowym założeniem programu restrukturyzacyjnego było oparcie działalności firmy na trzech filarach: produkcji stoczniowej, wielkogabarytowych konstrukcji stalowych i wież wiatrowych. Zgodnie z tym Stocznia postawiła już pierwsze kroki w dwóch nowych sektorach. Ostatni transport dźwigarów trafił na nowy terminal w Rębiechowie w maju br., a maszty do elektrowni wiatrowych dla Nordexu czekają na odbiór na placu składowym.

Jednak program restrukturyzacji to nie tylko dywersyfikacja produkcji, ale także inwestycje, a co za tym idzie zmiany technologiczne. Bardzo ważne jest, by zmiany wprowadzać w sposób przemyślany, maksymalnie korzystny dla zakładu i jednocześnie jak najmniej dotkliwy dla załogi. Celem jest stworzenie nowoczesnej – zarówno pod względem technologicznym, jak i z punktu widzenia zarządzania – dobrze funkcjonującej firmy.



Głównym założeniem programu inwestycyjnego był wzrost wielkości produkcji w obszarach: okrętowym i konstrukcji stalowych, a także rozpoczęcie produkcji wież wiatrowych. Jednak, co bardziej istotne plan zakłada przede wszystkim wzrost efektywności podstawowych procesów produkcyjnych w obszarze prac w hali K1. – Wytypowano w sumie dziewięć zadań, które w perspektywie najbliższych lat, mają przynieść największe korzyści – wyjaśnia Arkadiusz Aszyk, członek zarządu SG SA. – Wśród nich określone są zadania kluczowe, charakteryzujące się dużym wzrostem efektywności, do wykonania w pierwszej kolejności. Do nich należy m.in. linia prefabrykacji sekcji płaskich i produkcji mikropaneli, portale do cięcia, linia do wież wiatrowych, czy zakup suwnicy bramowej do scalania i obracania sekcji przed halą K1.

Ale inwestycje to nie tylko zakupy nowych maszyn i urządzeń, czy budowa najnowszej generacji linii technologicznych. To także modernizacja i zmiany stoczniowej infrastruktury przemysłowej. Jako przykład można podać chociażby wymianę oświetlenia w 6,5 ha hali i naprawę sporej części dachu oraz zamianę sterowania suwnicami na poziom roboczy. Odbudowano i uruchomiono przyczółek promowy od strony portu, nieużywany od początku lat 90-tych. Teraz Stocznia ma zabezpieczoną ciągłość dostaw materiałów stalowych.

Warto wspomnieć także o nowoczesnych metodach zapewniania mediów, jak otwarta w lipcu stacja uzdatniania wody, kompresorownia, gdzie od stycznia uzyskiwane jest wysokiej klasy sprężone powietrze i wreszcie budowa instalacji gazu ziemnego.

Jednym słowem dwa lata temu rozpoczęto inwestycje, które trwale zmienią stoczniowy krajobraz i usprawnią pracę.


Aldona Dybuk
{jathumbnail off}