71 lat temu, 8 października 1943 roku, zatonął niszczyciel ORP Orkan, ówcześnie najnowocześniejszy okręt Polskiej Marynarki Wojennej.
Była to największa jednorazowa strata osobowa polskiej floty w jej nowożytnej historii. Dno Oceanu Atlantyckiego stało się miejscem spoczynku 178 marynarzy z jego załogi.
Okręt został przekazany Polskiej MW przez Royal Navy w listopadzie 1942 roku i wtedy to podniesiono na nim biało-czerwoną wojennomorską banderę. W skład jego załogi weszli głównie marynarze z zatopionego pod Narwikiem niszczyciela ORP Grom. Nie zabrakło na jego pokładzie także dwóch marynarzy z okrętu podwodnego ORP Orzeł, którzy nie wyszli w jego ostatni patrol.
Zadaniem niszczyciela było pełnienie służby konwojowej i patrolowej. Operował on między innymi na wodach Oceanu Atlantyckiego, Arktycznego, czy też Morzu Śródziemnym. To na jego pokładzie, w lipcu 1943 roku, została przewieziona z Gibraltaru do Plymouth trumna ze zwłokami Naczelnego Wodza generała Władysława Sikorskiego, który zginął w katastrofie lotniczej.
W swój ostatni rejs okręt wyruszył pod koniec września, dołączając do konwoju płynącego z Kanady do Wielkiej Brytanii, jako jego ochrona. 8 października 1943 roku, tuż po godzinie 06:00 ORP Orkan został trafiony torpedą akustyczną wystrzeloną z niemieckiego okrętu podwodnego U-378 pod dowództwem kpt. mar. Ericha Madera. Okręt zatonął na pozycji 56°8'N, 27°5'W, w pobliżu Grenlandii, a wraz z nim zginęło 178 marynarzy wraz z dowódcą, komandorem porucznikiem Stanisławem Hryniewieckim.
Źródło: Centrum Operacji Morskich - Dowództwo Komponentu Morskiego
