DNV GL - Maritime opublikowała swoją drugą prognozę morską do 2050 r., będącą częścią pakietu raportów Energy Transition Outlook (ETO) przedstawionych 10 września w Londynie. Raport zawiera niezależną prognozę dotyczącą przyszłości energetyki morskiej i zasilania napędów statków oraz bada, w jaki sposób transformacja energetyczna wpłynie na przemysł żeglugowy.   

"Transformacja energetyczna jest już niezaprzeczalnym faktem" - mówi Remi Eriksen, prezes i dyrektor naczelny grupy DNV GL, dodając: "W minionym roku na rynku przybyło więcej gigawatów energii ze źródeł odnawialnych niż pochodzących z kopalnych surowców energetycznych - to pokazuje, gdzie lokują pieniądze instytucje finansujące inwestycje i biznes".

Nawiązując do raportu z 2017 roku, nowe analizy i prognozy do 2050 roku koncentrują się na wyzwaniach w sektorze żeglugi związanych z dekarbonizacją, czyli ograniczaniem występowania reakcji chemicznych, w wyniku których następuje wydzielanie dwutlenku węgla. W raporcie przeanalizowano najnowsze zmiany w działalności żeglugowej i zużyciu paliwa, przyszłe zmiany w zakresie rodzajów przewożonych ładunków oraz przyszłe spodziewane regulacje, rodzaje nowych paliw i czynniki napędzające związane z tym technologie.

"Dekarbonizacja to jeden z trendów, który wpłynie na kształtowanie przemysłu morskiego w ciągu najbliższych dziesięcioleci, głównie w świetle nowej strategii IMO dotyczącej gazów cieplarnianych" - mówi Knut Ørbeck-Nilssen, dyrektor generalny DNV GL - Maritime. "W połączeniu z obecnymi i przyszłymi trendami w technologii i przepisach oznacza to, że decyzje inwestycyjne powinny być analizowane z nowej perspektywy. Dlatego też proponujemy i promujemy rozwiązania "zdrowe i odporne w związku z emisją dwutlenku węgla", które uwzględniają przyszłe przepisy i wymagania dotyczące emisji CO₂ oraz kładą nacisk na elastyczność, bezpieczeństwo i długoterminową konkurencyjność. 

W pierwszej Prognozie Morskiej DNV GL wprowadził koncepcję "statku odpornego na zmiany dotyczące emisji dwutlenku węgla" ("carbon robust" ship). W prognozie z 2018 r. koncepcja ta została rozwinięta o nowy model, który obecnie ocenia opcje paliwowe i technologiczne poprzez porównanie kosztów pod względem rentowności projektu z kosztami konkurencyjnej floty statków. Ma to wesprzeć zainteresowane strony z sektora morskiego w ocenie długoterminowej konkurencyjności ich statków i floty oraz w ocenie ich przyszłych zasobów w różnych wariantach stosowania paliw okrętowych.

Studium przypadku wykorzystujące ten model w kilku konstrukcjach statków ujawnia pewne uderzające ustalenia, w tym fakt, że inwestowanie w efektywność energetyczną i zmniejszenie śladu węglowego ponad istniejące normy może zwiększyć konkurencyjność statku w całym okresie jego eksploatacji. Badanie sugeruje również, że właściciele statków o wysokiej emisji mogą być narażeni na znaczne ryzyko rynkowe w 2030 i 2040 r.

Prognozy przewidują wzrost handlu morskiego o prawie jedną trzecią (32 %) mierzony w tonokilometrach w latach 2016-2030, ale tylko 5% wzrostu w latach 2030-2050. Założenia te oparte są na wynikach zaktualizowanego globalnego modelu DNV GL, który został szczegółowo opisany w prognozie DNV GL Energy Transition Outlook 2018. Model ten obejmuje globalną podaż i popyt na energię oraz wykorzystanie i wymianę energii w dziesięciu regionach świata i pomiędzy nimi.

rel (DNV GL); oprac.: AL, PBS