Odwiedza polski port. Był dwa razy przebudowywany - w 1981 r. przedłużony (w Szczecińskiej Stoczni Remontowej "Gryfia") i w 1999 r. - ze statku wielozadaniowego do przewozu ładunków suchych na zbiornikowiec. Nie to jest jednak najciekawsze w asfaltowcu Viscaria - pierwszym niemieckiej budowy i prawdopodobnie pierwszym w świecie statku towarowym, na którym zastosowano ergonomiczny mostek z widocznością dookólną.
Okazją do zwrócenia na niego uwagi jest kolejna wizyta w polskim porcie. We wtorek, 16 lipca przebywał jeszcze w porcie Nyborg przy nabrzeżu eksploatowanym przez Koppers Denmark ApS - duńskiego producenta destylowanej smoły pogazowej (tzw. węglowej) - oddziału amerykańskiej firmy Koppers Inc. Statek spodziewany jest wstępnie w środę, 17 lipca późnym wieczorem lub w nocy przy nabrzeżu Rumuńskim z ładunkiem 1500 ton smoły. Opiekę agencyjną nad statkiem sprawuje MAS (Morska Agencja Szczecin).
Obecnie jest klasyfikowany przez jedne źródła jako chemikaliowiec, przez inne - jako zbiornikowiec do przewozu bitumenów (asfaltowiec). Dla znawców jest rozpoznawalny dzięki pewnym charakterystycznym szczegółom architektury (zwłaszcza nadbudówki) jako produkt stoczni J.J. Sietas Schiffswerft z Hamburga (nr budowy 701). Reprezentuje projekt Sietas Typ 72.
Zbudowany w 1973 r. jako coaster lub (po niemiecku, od Küstenmotorschiff) Kümo (mały wielozadaniowy statek do żeglugi małego zasięgu), Jürgen Wehr był pierwszym statkiem z tzw. "optymalnym mostkiem" (sterówką) - rozwiązaniem opracowanym przez hamburską stocznię Sietas w kooperacji z firmą See-Berufsgenossenschaft.
Chodziło o ergonomicznie zaprojektowany pomost nawigacyjny z odpowiednio rozmieczonymi pulpitami widocznością najbardziej zbliżoną do w pełni dookólnej. Nie był to jeszcze mostek zintegrowany w dzisiejszym, pełnym rozumieniu, a "jedynie" pomieszczenie o odpowiednim kształcie i z określonym rozkładem "skomasowanych" pulpitów sterowniczych. Koncepcja ta została później adaptowana na potrzeby niemieckiego programu "Schiff der Zukunft" ("Statku Przyszłości") i rozwinięta w projekcie mostka zintegrowanego jego sztandarowego produktu - kontenerowca ze stoczni HDW (Howaldtswerke-Deutsche Werft) z Kilonii z 1985 roku.
Viscaria należy do norweskiego armatora Aagesen & Partners. Armatorem zarządzającym i operatorem zbiornikowca jest Nyborg Rederiaktieselskabet - spółka zarejestrowana w Danii zależna od Aagesen & Partners.
Statek ma obecnie (po przebudowach) długość całkowitą 82,76 m, długość między pionami 77,70 m, szerokość konstrukcyjną 11,79 m, zanurzenie 4,753 m, wysokość boczną 6,61 m, tonaż pojemnościowy brutto 1859, netto 558 i nośność 2437 t. Pojemność podgrzewanych zbiorników na asfalt wynosi 2451 m³. Moc napędu głównego MCR 817 kW (1111 KM) / CSR 694 kW (944 KM) zapewnia jednostce prędkość eksploatacyjną rzędu 12,00 węzłów.
Na powyższym filmie dokumentalnym o niemieckim projekcie "Statku Przyszłości" widzimy przez chwilę wspomniany wcześniej kontenerowiec Norasia Samantha i jego nowoczesny, ergonomiczny mostek zintegrowany (bodajże pierwszy w historii asymetryczny na zwykłym statku towarowym), pod którego projekt podwaliny stworzono poprzez projekt sterówki na statku Jürgen Wehr (obecnie Viscaria), a który stał praktycznie standardem dla wielu nowo budowanych do dziś statków na całym świecie.
Na filmie tym, na początku, pokazany jest też "SES demonstrator" Corsair (MEKAT-100) - eksperymentalny szybki katamaran stoczni Blohm+Voss. Ciekawostką jest fakt, iż został on zezłomowany w Gdyni - w Stoczni Remontowej Nauta.
Piotr B. Stareńczak
